ตั้งใจจะจดทะเบียนสมรสในวันวาเลนไทน์แท้ๆ แต่แล้วก็ต้องพบว่าจดทะเบียนกับชาวต่างชาติต้องลงทะเบียนล่วงหน้าเท่านั้น！

ผมลองไปจดทะเบียนสมรสวันวาเลนไทน์มาครับ！
ผลลัพธ์คือ ผมเป็นชาวต่างชาติจึงจดทะเบียนไม่ได้ครับ!

เนื่องจากวันวาเลนไทน์ตรงกับวันอาทิตย์ ที่ว่าการเขตจึงเปิดสถานที่พิเศษ！

เช้าวันวาเลนไทน์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2016 (วันอาทิตย์)
อรุณสวัสดิ์ครับ ผมคานาโอะครับ

วันวาเลนไทน์ถือเป็นวันพิเศษของไทยครับ
ไม่เหมือนญี่ปุ่น ที่ฝ่ายหญิงจะมอบช็อคโกแลตให้ฝ่ายชายแต่ที่ไทยฝ่ายชายจะมอบดอกกุหลาบให้แก่ฝ่ายหญิงครับ

ดังนั้นวันวาเลนไทน์ถือเป็นวันยอดนิยมที่หนุ่มสาวที่เป็นแฟนกันจะมาจดทะเบียนสมรสครับ
เป็นที่รู้กันว่าสถานที่ยอดนิยมสำหรับการจดทะเบียนคือที่ว่าการเขตบางรักครับ

“บาง” แปลว่า พื้นที่ริมน้ำ
“รัก”แปลว่า    ความรัก

บางรักสามารถสื่อได่ว่าเป็นเขตแห่งความรักคนจึงนิมยมมาจดทะเบียนสมรสกันมากครับ
ดังนั้น ผมกับแฟนจึงตัดสินใจจะไปยื่นเรื่องจดทะเบียนสมรสที่ที่ว่าการเขตบางรักครับ

วันวาเลนไทน์ปี 2016ตรงกับวันอาทิตย์ซึ่งปกติเป็นวันหยุดราชการของที่ว่าการเขตครับ แต่เขตได้จัดรับยื่นจดทะเบียนเป็นกรณีพิเศษ

คู่หนุ่มสาวที่ต้องการจดทะเบียนสมรสในวันวาเลนไทน์มีจำนวนมาก!

ผมนั่งรถไฟใต้ดินMRTไปลงที่สถานีสามย่าน และนั่งแท็กซี่ต่อเพื่อไปยังที่ว่าการเขต

เท่าที่เคยได้ยินมา ปกติวันวาเลนไทน์เป็นวันยอดนิยมที่คนจะมาจดทะเบียนสมรสผมเลยคิดว่ารถจะต้องติดแน่ๆ แต่ผิดคาดครับ รถไม่ติดเลย

พอไปถึงที่ว่าการเขตบางรักไม่เห็นจะมีคนเลยครับ แปลกมาก..
ใช่แล้วครับ พอสอบถามเจ้าหน้าที่สรุปคือที่รับจดทะเบียนสมรสได้จัดขึ้นพิเศษเป็นการชั่วคราวที่อาคารไปรษณีย์กลาง

ผมจึงนั่งรถแท็กซี่ต่อไปยังอาคารไปรษณีย์กลางที่อยู่ฝั่งเลียบแม่น้ำเจ้าพระยาทันที

จากสถานีรถไฟใต้ดินสามย่านใช้เวลาประมาณ 15 นาทีก็มาถึงครับ

สำหรับชาวต่างชาติจำเป็นต้องลงทะเบียนล่วงหน้า

พอลงจากแท็กซี่ปุ๊บผมก็รีบรุดไปลงทะเบียนทันที แต่ก็ต้องเจอกับแถวที่ยาวเป็นหางว่าวเลยครับ！

พอมาถึงจุดนี้เริ่มอยากกลับแล้วล่ะครับแต่ก็ทำใจต่อแถวไปเรื่อยๆจนกระทั่งผมและแฟนรับใบลงทะเบียนจากเจ้าหน้าที่มา และพอบอกเจ้าหน้าที่จดทะเบียนสมรสกับต่างชาติเท่านั้นแหละ

“wan nee mai dai ka”(วันนี้ไม่ได้ค่ะ) พอได้ยินอย่างนั้นก็เซ็งขึ้นมาเลยครับ
จากนั้น มีพี่ตำรวจช่วยนำทางพวกเราไปเพื่อสอบถามเจ้าหน้าที่อีกที่หนึ่ง

นั่นก็คือ ที่นี่…

เอ่อ คือว่า ที่นี่…

คู่รักมากันโคตรเยอะเลย！！！！！！

ตอนนี้เป็นเวลา 8:30 น. เท่านั้น ถึงเริ่มลงทะเบียนตอนนี้ กว่าจะทำเรื่องจดทะเบียนเสร็จคงปาไปช่วงบ่าย

เริ่มอยากกลับแล้วล่ะครับ

หลังจากนั้น พวกเราจึงลองให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบอีกครั้งว่าวันนี้สามารถจดทะเบียนในกรณีที่สมรสกับชาวต่างชาติได้หรือไม่ดู

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเราก็ได้รับการปฏิเสธว่าจดทะเบียนสมรสกับชาวต่างชาติวันนี้ “mai dai jing jing” (ไม่ได้จริงๆ)

เหมือนว่าจำเป็นต้องตรวจสอบเอกสารรับรองคำแปล“หนังสือปฏิญาณคุณสมบัติในการสมรส” และ “หนังสือรับรองความเป็นโสด”จากกรมการกงสุล(ที่ผมได้รับมาวันก่อน)อีกครั้ง

เจ้าหน้าที่อธิบายต่อว่า อีกทั้งวันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ที่ว่าการเขตรับจัดจดทะเบียนเป็นกรณีพิเศษ ส่วนที่กรมการกงสุลเป็นวันหยุดราชการตามปกติ จึงไม่สามารถโทรติดต่อเพื่อตรวจสอบความถูกต้องของเอกสารได้

ทั้งที่ผมก็ได้รับตราประทับรับรองแล้ว เอกสารที่มีตราประทับของผมคืออะไรเหรอ? ฮ่าๆ?

การที่เขตกับกระทรวงต่างประเทศไม่ได้ทำงานร่วมกัน คืออะไรเหรอ? ฮ่าๆ

ถ้างั้นแล้วคู่รักชาวต่างชาติกลุ่มนี้คืออะไรเหรอ? ฮ่าๆ

“อ๋อ คู่ต่างชาติกลุ่มนั้น ลงทะเบียนล่วงหน้ามาเรียบร้อยแล้ว วันนี้เลยจดทะเบียนได้”

「ล่วงหน้าาาาา」

ห๊ะ?

แฟนผมโกรธแล้วครับ

แฟนผมที่กำลังโกรธจึงกลับออกมาทันที

วันนี้ความเป็นไปได้ที่จะจดทะเบียนสมรสเป็นศูนย์ พวกเราจึงล้มเลิกความคิดที่จะได้จดทะเบียนสมรสวันวาเลนไทน์ไปครับ

ที่จัดงานวันนี้ดูจะมีกิจกรรมมากมาย แฟนที่กำลังหงุดหงิดของผมจึงชวนเดินชมงานเล่นๆแก้เซ็งก่อนกลับ

มีพวกซุ้มถ่ายรูปคู่รัก เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความชื่นครับ

แฟนผมที่กำลังหงุดหงิดก็เริ่มจะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้วครับ

ผมคิดว่าไหนๆก็มาถึงที่ทั้งที ถึงไม่ได้จดทะเบียน ก็ขอบอกเล่าความรู้สึกผ่านสีหน้าในรูปแล้วกัน ผมจึงทำหน้ากวนๆแบบนี้…แต่

แฟน: “ทำไมถึงทำหน้าแบบนี้!!!!”

แฟนผมกลับไปโมโหอีกแล้วครับ

อารมณ์ที่กำลังจะดีของแฟนยกเลิกไปอย่างกระทันหัน

มันคือวันอะไรกันเนี่ย

สุดท้ายนี้

ครั้งนี้วันวาเลนไทน์ตรงกับวันเสาร์อาทิตย์ ผมจึงไม่จดทะเบียนได้ครับ
ชาวต่างชาติที่อยากจดทะเบียนสมรสกับคู่รักชาวไทยในวันนี้ กรุณาตรวจสอบก่อนนะครับ

ถึงจะจดทะเบียนในวันวาเลนไทน์ไม่ได้ แต่คิดอีกแง่ก็อาจจะดีกว่าที่ต้องรอทำเรื่องในวันที่คนเยอะขนาดนี้
สถานที่รับจดทะเบียนเริ่มเวลาตั้งแต่８โมงเช้าครับ และดูเหมือนต้องรอคิวไม่ได้ไหนเลยจดกว่าจะได้จดทะเบียนซึ่งดูแล้วคงต้องรอหลายชั่วโมงเลย

ขากลับพวกเราแวะร้านโจ๊กเจ้าอร่อยตรงหัวลำโพงครับ

ผมกำลังคุยกับแฟนว่าชอบรสชาติโจ๊กร้านนี้มากเลยเนอะ

ปุ๊บ.. ขี้นกพิราบก็ตกแหมะลงมาข้างๆกับที่แฟนผมนั่งอยู่

ยิ่งไปกว่านั้น ในแก้วน้ำของแฟนมีเศษต้นหอมปนมาครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ขี้นกพิราบหลบได้ แต่หลบเศษต้นหอมไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ

แฟนผมต้องกลับไปหงุดหงิดอีกแน่ๆ

แต่ก็ผิดคาดครับ พอท้องอิ่มแฟนผมก็กลับมาอารมณ์ดีได้เหมือนเดิม

ขอบคุณ ขอบคุณเหลือเกินนนน~
（ถึงจะยังจดทะเบียนสมรสไม่ได้ก็เหอะ）